“Architecture, Style and Structure in the Early Iron Age in Central Europe”

  Analizy metrologiczne pozostałości budowli z czasów wczesnej Epoki Żelaza są podejmowane niezwykle rzadko. Metodologia wykorzystana w poniższej pracy opiera się na poszukiwaniu powtarzalnych odległości obserwowalnych pomiędzy rozstawieniem dołów posłupowych lub innych archaeologicznych konstrukcji. Wynik nie jest jednak rzultatem arytmetycznych kalkulacji, lecz analizy przestrzennej o geometrycznym charakterze. Poszukiwanie wielkości prehistorycznych jednostek miary stanowi znaczną część tej pracy, jest jednak tylko punktem wyjścia do dalszych rozważań.

  Analiza metrologiczna pozwala badaczom względnie dokładnie określić rozmieszczenie budynków, dzięki czemu można zidentyfikować ich strukturę. Pozwala to zapytać, dlaczego układ przestrzenny budynków i osad został zorganizowany w jeden sposób, a nie w innym. Dotyczy to zarówno przestrzeni fizycznej, jak i rytualnej i społecznej.

   Celem ninijeszej pracy jest analiza sposobu myślenia “pradziejowych” ludzi o świecie – a dokładniej, w jaki sposób i dlaczego odbywał się on w określony sposób. Aby odpowiedzieć na to pytanie, techniki konstrukcji budynków zostały porównane z innymi wytworami kultury materialnej. Przeprowadzono dokładną analizę stylistyczną w celu określenia paradygmatow indywidualnych stylów artystycznych. Wszystkie te zjawiska (fenomeny) zostały przeanalizowane na tle im współczesnych przemian w strukturze społecznej. Wspomniane tutaj zagadnienia należą do nurtu tak zwanej archeologii kognitywnej.